Stationsplein en ondergronds theater
Haarlem
Het ontwerp voor het stationsplein van Haarlem is niet los te zien van het ook door ons ontworpen ondergrondse theater wat er onder ligt. Dit theater bestrijkt bijna de hele oppervlakte van het plein en heeft interactie met het plein.
Toch kunnen de basisprincipes waarop het ontwerp van het plein is gebaseerd allereerst worden toegelicht, om van daaruit naar het theater 'af te dalen'. Het plein moet richting bieden aan het langzame verkeer op weg naar de binnenstad, een oriëntatie punt in de stad zijn, het moet de mogelijkheid geven om er te kunnen verblijven en het prachtige station moet weer in zijn geheel zichtbaar worden, zoals tot een halve eeuw geleden het geval was.
Deze voorwaarden hebben wij gebundeld en tot in de details van het plein verwerkt. Belangrijk bij het uitwerken van deze punten is dat het geen plein wordt waar men verdwaald in leegte, zoals bij veel grote pleinen in Nederland, het is een on-Nederlands plein waar veel gebeurt.
Om een groot theater in een binnenstad te realiseren is ondergronds bouwen een ideale oplossing. Om inzicht te krijgen in de ervaring van de gebruiker bij het ondergronds gaan hebben wij onder andere psychologisch onderzoek gedaan (environmental psychology). Belangrijke pijlers voor het ontwerp die hieruit voortkwamen zijn het belang van oriëntatie, het gevoel van veiligheid en de mogelijkheid tot besef van tijd en omstandigheden buiten.
Daarnaast dient er een negatieve associatie die de bezoeker kan hebben met ondergronds gaan doorbroken te worden. De associaties met de dood, koude en vochtige plekken en een onprettig donker gevoel willen we bewust aanpakken om de bezoeker daarna te kunnen laten genieten van het mooie ondergrondse theater.
Om het negatieve vooroordeel ten opzichte van ondergrondse ruimtes te doorbreken moet men bewust zijn van het ondergronds gaan. De entree van het theater is daarom ontworpen om het ondergronds gaan te benadrukken; weinig licht, een donkere materialisering en het plafond wordt steeds lager naarmate de bezoeker naar binnen gaat. Er wordt een emotie uitgelokt. Vloeiende lijnen begeleiden de bezoeker vanuit de entree via een breder wordende luie trap, naar de met licht overgoten, over meerdere verdiepingen verdeelde foyer.
Dit is het punt waarop de bezoeker zich van zijn negatieve vooroordeel verlost en zich realiseert dat een ondergrondse ruimte heel mooi kan zijn. De ervaring van de gebruiker van het theater staat hier centraal. De structuur in het ontwerp is bewust heel helder. Wij willen dat de mensen alle aandacht kunnen vestigen op het schouwspel, zowel in de foyer als in de zaal. Het theater doet tot in detail wat het moet doen en draait volledig om de ervaring van de gebruiker.
Klikt u hier om terug te keren naar het projecten overzicht
Toch kunnen de basisprincipes waarop het ontwerp van het plein is gebaseerd allereerst worden toegelicht, om van daaruit naar het theater 'af te dalen'. Het plein moet richting bieden aan het langzame verkeer op weg naar de binnenstad, een oriëntatie punt in de stad zijn, het moet de mogelijkheid geven om er te kunnen verblijven en het prachtige station moet weer in zijn geheel zichtbaar worden, zoals tot een halve eeuw geleden het geval was.
Deze voorwaarden hebben wij gebundeld en tot in de details van het plein verwerkt. Belangrijk bij het uitwerken van deze punten is dat het geen plein wordt waar men verdwaald in leegte, zoals bij veel grote pleinen in Nederland, het is een on-Nederlands plein waar veel gebeurt.
Om een groot theater in een binnenstad te realiseren is ondergronds bouwen een ideale oplossing. Om inzicht te krijgen in de ervaring van de gebruiker bij het ondergronds gaan hebben wij onder andere psychologisch onderzoek gedaan (environmental psychology). Belangrijke pijlers voor het ontwerp die hieruit voortkwamen zijn het belang van oriëntatie, het gevoel van veiligheid en de mogelijkheid tot besef van tijd en omstandigheden buiten.
Daarnaast dient er een negatieve associatie die de bezoeker kan hebben met ondergronds gaan doorbroken te worden. De associaties met de dood, koude en vochtige plekken en een onprettig donker gevoel willen we bewust aanpakken om de bezoeker daarna te kunnen laten genieten van het mooie ondergrondse theater.
Om het negatieve vooroordeel ten opzichte van ondergrondse ruimtes te doorbreken moet men bewust zijn van het ondergronds gaan. De entree van het theater is daarom ontworpen om het ondergronds gaan te benadrukken; weinig licht, een donkere materialisering en het plafond wordt steeds lager naarmate de bezoeker naar binnen gaat. Er wordt een emotie uitgelokt. Vloeiende lijnen begeleiden de bezoeker vanuit de entree via een breder wordende luie trap, naar de met licht overgoten, over meerdere verdiepingen verdeelde foyer.
Dit is het punt waarop de bezoeker zich van zijn negatieve vooroordeel verlost en zich realiseert dat een ondergrondse ruimte heel mooi kan zijn. De ervaring van de gebruiker van het theater staat hier centraal. De structuur in het ontwerp is bewust heel helder. Wij willen dat de mensen alle aandacht kunnen vestigen op het schouwspel, zowel in de foyer als in de zaal. Het theater doet tot in detail wat het moet doen en draait volledig om de ervaring van de gebruiker.
Klikt u hier om terug te keren naar het projecten overzicht
